Achterflap: Thabitha zit vast in een huis van bewaring, beschuldigd van moord op buurman Stuart Rees. Van de bewuste dag kan ze zich echter haast niets herinneren, ze leed aan een depressie. Toch denkt ze dat ze onschuldig is. Wanneer ze merkt dat haar beoogde advocaat hieraan twijfelt, besluit ze zelf haar verdediging op zich te nemen. Maar dat blijkt lastig vanuit de cel. Diverse kennissen uit het dorp en haar ex bezoeken haar in de gevangenis, waardoor ze erachter komt dat Stuart weinig vrienden had en dat ze zelf met argusogen  wordt bekeken sinds ze weer in het dorp is komen wonen. Zou iemand haar de schuld in de schoenen proberen te schuiven of heeft ze het misschien toch zelf gedaan?

Thabitha is niet zo heel geliefd in haar dorp en stuit daarom op veel weerstand van haar dorpsbewoners. Daarbij komt ook nog dat ze veel last heeft van woede uitbarstingen. Ook haar advocaat gelooft niet in haar onschuld en daarop besluit ze dat ze haar eigen verdediging zal gaan doen.

Ik hou van de Nicci French thrillers. (De Frieda Klein serie daarbuiten gelaten). Dus ik verheugde mij op dit boek. Het is een leuk boek maar heeft de verwachtingen niet helemaal waar gemaakt . Ik vond het soms wat onrealistisch. Hoezo, ze gaat zichzelf verdedigen terwijl ze niets van de dag afweet? En de manier waarop ze zichzelf verdedigt is ook niet realistisch. Ze bereid zich niet goed voor en vaak zit ze te dagdromen wanneer de aanklager spreekt.

Wat ik wel heel goed vind, is dat je de wanhoop die thabitha voelt ook zelf voelt. Dat maakt dat je aardig meeleeft met de hoofdpersoon.

Zou ik het boek aanraden om te lezen? Dan moet ik toch ja zeggen want het is en blijft een echte page turner!

Veel leesplezier!